-
1 herb
m (G herbu) 1. (godło państwa, miasta) coat of arms, emblem- w herbie Warszawy jest Syrena the Warsaw coat of arms is charged with a mermaid, there is a mermaid on Warsaw’s coat of arms2. (znak rodowy) coat of arms, family crest- pierścień/sygnet z herbem a ring/signet ring with the family crest- mają lwa/różę w herbie their coat of arms is charged with a lion/rose, they have a lion/rose on their coat of arms- pieczętować się herbem Nałęcz to bear the Nałęcz coat of arms- był herbu Leliwa/Topór he was one of the armigerous a. arms-bearing Leliwas/Topórs, he belonged to the noble clan of Leliwa/Topór* * *( znak dziedziczny) coat of arms; (godło: miasta) crest; ( państwa) emblem* * *miThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > herb
См. также в других словарях:
herb — m IV, D. u, Ms. herbbie; lm M. y 1. «znak dziedziczny w rodzie szlacheckim, używany jako pieczęć, umieszczany na chorągwiach, tarczach, budynkach, przedmiotach itp.» Pierścień, sygnet z herbem. Nadanie herbu. Być herbu Leliwa, Nałęcz, Topór. Mieć … Słownik języka polskiego
